Nabıcan Adımı

Öncelikle 3 yaşından 70 yaşına kadar amaçlı amaçsız zeki aptal her insanın kullanmakta olduğu basitleşmiş bir sosyal paylaşım sitesinde niye bunları yazdığımı bilmemekle beraber profilimdeki boş kalan yerleri doldurma gibi bir takıntım olduğunu söylemek istiyorum. Herhangi bir şarkıyı günde 100 defa dinleyebilecek bir mideye sahip bir insanım. Dünyada bulunan tüm sporlara ilgim olsa da herhangi birinde profesyonel bir kişilik değilim. Lakin futbola başka bir ilgim var. Belki de top sektirme rekorum bu yüzden 14 olabilmiştir.Matematik ve fiziğe olan aşırı ilgim bu derslerimin biraz kötü, edebiyata olan ilgisizliğim bu alanda iyi olmamı nasıl sağladı bilmiyorum. Ama keşke fizikomatematik gibi bir alan olsaydı. Belki de her 10 saniyede kafamda birden fazla değişik bir fikir yada proje geçmekte fakat bunları arkadaşlarım hariç başka birisine söylersem deli muamelesi görmekten korkuyorum. Arkadaşlarım.. Onlarsız bir hiçim.Hesabımda ekli olan facebook hesapları değil gerçek dostlarımdan bahsediyorum.Onlar kendilerini biliyor.Ne yazık ki eğer müzik ruhun gıdası olsaydı Türkiye gıda zehirlenmesinden ölürdü inancına sahibim. Bununla birlikte her müzik türüne gereken saygıyı gösterdiğime inanıyorum.Dinimi, ülkemi, Atatürk'ü hepsini aynı anda ve eşit seviyorum. Hayatımı en sosyal şekilde geçirmek büyük isteklerimden.Ülkemizde her türlü insan var. Sanırım dünyaya geliş zamanı açısından biraz şanssızım çünkü yavaş yavaş gelişiyoruz ve ben bunun hemen olup bitmesini ülkemizin en kısa zamanda refaha ve huzura kavuşup herkesin kardeşlik duygusu içerisinde din,dil,ırk,renk ayrımı olmaksızın büyümesini istiyorum.Eşitlik; Herkes insandır tabii ki ama sokakta 12 yaşında olup 30 yaşında gibi davranan, 43 yaşında olup 3 yaşında gibi konuşan amaçsız bir insan topluluğu var. Siz buna apaçi de diyebilirsiniz, kro da diyebilirsiniz,tikky de diyebilirsiniz. Bunların doğaya kazandırılması gerek. Mutluyum huzurluyum.Bu yazdıklarımla insanlar duygularımı,düşüncelerimi,fiziksel özelliklerimi elbette ki anlayamayacak. Her neyse. Belirli zaman aralıklarıyla belirli sözcükleri kafama takarım. Buzdolabını açıp baktıktan sonra geri kapatan, yolda gölgelere basmamaya çalışan, kulaklık yerine hoparlör tercih eden, başını birçok kez belaya sokmuş bunlardan kurtulmuş, bilgisayarda bayağı bir vakit geçiren ve bunu soranlara da "sen dışardasın da noluyo, atomu mu parçalayacaksın lan, aynştayn" gibi cevaplar veren, yazılılara son an itibariyle çalışmaya başlayan, dersleri ne çok iyi ne çok kötü ola