مخزن اسید پایپ گستر

مخزن اسید:

مخازن پلی اتیلن و پلاستیکی عموماً برای نگهداری و ذخیره سازی مایعاتی با چگالی نزدیک به آب ( چگالی یک ) تولید می شوند و به خوبی در برابر خاصیت خوردگی این مواد مقاوم هستند. اما به دلیل چگالی بالاتر بعضی از اسید ها ( چگالی اسید سولفوریک غلیظ تا قریب به 2 برابر آب و یا اسید فسفریک غلیظ تا 1.5 برابر آب می باشد. ) نیاز است تا تغییراتی بر روی این مخازن پلی اتیلنی نگهداری اسید ایجاد شود تا در صورتی که حجم زیادی از این مواد داخل این مخازن ریخته شود ، مخزن بتواند استحکام خود را حفظ کند و دچار پارگی نشود. به این گونه مخازن تقویت شده، مخزن اسید یا مخزن ضد اسید گفته می شود.

از آنجایی که فرآیند رقیق سازی اسیدها گرمازا است باید اطمینان حاصل نمود تا گرمای آزاد شده دمای محلول داخل مخزن را به بالای 55+ درجه نمی رساند . اصولا بهتر است فرآیند رقیق سازی در مخازن پلی اتیلنی کوچکتر (مخازن ارتفاع کوتاه و انواع وان با ساپورت فلزی) صورت پذیرد و سپس محلول اسیدی با دمای زیر 55 درجه به مخازن بزرگتر منتقل گردد و یا با استفاده از کویل (لوله های پلی اتیلنی شناور) با عبور جریان آب سرد نسبت به خنک کردن مایع درون مخزن اقدام نمود.

معمولا برای نگهداری مواد اسیدی از مخازنی که بالاتر از سطح زمین قرار می گیرند، استفاده می شود. یکی از مزایای مهم این مخازن ، دسترسی سریع به آنها جهت تخلیه و تزریق مواد اسیدی است. سایز نرمال این مخازن باید حداقل 50 برابر حجم موادی باشد که قرار است در داخل مخزن نگهداری شود.

در ساخت این مخازن معمولا از فلز (به صورت پوشیده یا ناپوشیده) و یا پلاستیک مستحکم شده با فیبر(FRP)، استفاده می‌شود. مخازن فلزی معمولا از مقاومت و دوام بالایی در برابر فشار و ضربات برخوردار هستند، در حالی که مخازن پلاستیکی - فیبری ، اقتصادی تر بوده و برای نگهداری مواد اسیدی کم حجم به مدت کوتاه مناسب می‌باشند.

ذخیره و نگهداری طولانی مدت (چندین ساله ) اسید نیتریک در غلظتهای بالا را در مخازن پلی اتیلنی 3840 توصیه نمی کنیم. به دلیل تاثیر خاصی که اسید نیتریک روی پلی اتیلن 3840 دارد ، دیواره مخزن خشک و شکننده شده و در طولانی مدت احتمال شکست و نشتی از مخزن وجود خواهد داشت. با توجه به گران قیمت بودن راه حلهای ذخیره سازی جایگزین در صورت اصرار به نگهداری اسید نیتریک در مخازن پلی اتیلنی بهتر است این ذخیره سازی در مخازن کوچکتر صورت پذیرفته و آن مخازن را نیز در وانهای پلی اتیلنی دیگری قرار دهید. البته پیشنهاد ویژه ما استفاده از مخازن تودرتوی پلاستونیک است. به این ترتیب در صورت هر گونه نشتی ، اسید به داخل ظرف بزرگتر وارد شده و از هدر رفت و تخریب ناشی از نشت آن نیز جلوگیری خواهد