ehsan km
Software Engineer, Art Director, and Director in tehran
عسل مایع شیرینی است که توسط زنبورهای عسل با استفاده از شهد گیاهان گلدار تهیه می شود. حدود 320 نوع مختلف عسل وجود دارد که از نظر رنگ، بو و طعم متفاوت هستند.
عسل بیشتر حاوی قند و همچنین ترکیبی از اسیدهای آمینه، ویتامین ها، مواد معدنی، آهن، روی و آنتی اکسیدان ها است. عسل علاوه بر استفاده از آن به عنوان یک شیرین کننده طبیعی، به عنوان یک عامل ضد التهاب، آنتی اکسیدان و ضد باکتری نیز استفاده می شود. مردم معمولاً از عسل به صورت خوراکی برای درمان سرفه و به صورت موضعی برای درمان سوختگی و بهبود زخم استفاده می کنند.
آنچه تحقیق می گوید
تحقیقات در مورد عسل برای شرایط خاص شامل موارد زیر است:
بیماری قلبی عروقی. آنتی اکسیدان های موجود در عسل ممکن است با کاهش خطر بیماری قلبی مرتبط باشد.
سرفه. مطالعات نشان می دهد که عسل اکالیپتوس، عسل مرکبات و عسل لابیاتا می تواند به عنوان یک سرکوب کننده قابل اعتماد سرفه برای برخی از افراد مبتلا به عفونت های دستگاه تنفسی فوقانی و سرفه حاد شبانه عمل کند.
بیماری دستگاه گوارش. شواهد نشان می دهد که عسل ممکن است به تسکین شرایط دستگاه گوارش مانند اسهال مرتبط با گاستروانتریت کمک کند. عسل همچنین ممکن است به عنوان بخشی از درمان آبرسانی خوراکی موثر باشد.
بیماری عصبی. مطالعات نشان می دهد که عسل ممکن است فواید ضد افسردگی، ضد تشنج و ضد اضطراب داشته باشد. در برخی از مطالعات، عسل به پیشگیری از اختلالات حافظه کمک می کند.
مراقبت از زخم. نشان داده شده است که استفاده موضعی از عسل درجه پزشکی باعث بهبود زخم، به ویژه در سوختگی ها می شود.
نتایج ممکن است متفاوت باشد زیرا هیچ روش استانداردی برای تولید عسل یا تأیید کیفیت آن وجود ندارد.