Tugba Tütüncü

Dünyaya nasıl göründüğümü bilmiyorum ; ama ben kendimi, henüz keşfedilmemiş gerçeklerle dolu bir okyanusun kıyısında oynayan, düzgün bir çakıl taşı ya da güzel bir deniz kabuğu bulduğunda sevinen bir çocuk gibi görüyorum.
İsteyen yanımda, istemeyen yolundadır.. Yüreklerde ünlem, akıllarda soru işaretiyim.. Anlayana çok, anlamayana az gelirim.. .
Hayatımda, hep ''çok şey'' sandığım insanların “hiçbir şey” oluşunun yükünü taşıyorum... O KADAR YORULDUMKİ ARTIK HİÇBİRŞEYE ŞAŞIRMIYORUM....."VE UMRUMDA DEĞİL HİÇKİMSE,NE HALİM VARSA GÖRMEKLE MEŞGULÜM".