Sergen Öztürk

95 senesinin 5 mart akşamında sıradan bir hayata merhaba dedim. Herkes inanılmaz mavi gözlere sahip olduğumu söyler. Küçüklüğüme dair hatırladığım tek şey bi Boeing 747 oyuncak bir de kırdığım diğer oyuncaklar. 747'yi sağlam tutmamın da bugünkü havacılık hastalığımdan ötürü olduğunu da az çok tahmin edebiliyorum. Küçüklükten beri bi uçmaya hevesim var, bir de Bugatti'lere. Dua edin de ikisinden bari biri gerçekleşsin, öncelik uçmada olsun. Bir diğer hayalim Amerika’ya yerleşip kendime yeni bir başlangıç yapmak. İlk paragrafta da söylediğim gibi sıradan bir hayatım var. Çok hatalar yaptım çok dersler çıkardım ama hep kaybettim. Kazandığım tek şey hala nefes alıyor olmamdır. Eğer buraya kadar okuyup da hala sayfamı kapatmadıysanız, bundan sonrası için de çok bir şey beklemeyin. Büyük insan Bob Marley’in sözüyle bioma noktayı koyuyorum;

“Gerçek şu ki, herkes seni incitecek. Yapman gereken tek şey, acı çekmeye değer birini bulmak."